نقش اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب‌آوری در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان فرزند جانباز

اهداف: اختلال استرس پس از سانحه علاوه بر فرد مورد ابتلا می‌تواند سایر اعضای خانواده را نیز دچار آشفتگی روانی کند که این پدیده را اختلال استرس پس از سانحه ثانویه می‌نامند و گمان می‌رود برخی از مشکلات تحصیلی فرزندان این افراد مانند کاهش انگیزش و عملکرد تحصیلی را در پی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب‌آوری در عملکرد و انگیزش تحصیلی فرزندان جانبازان انجام شد. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش تحلیلی- توصیفی از نوع همبستگی، 187 نفر از دانش‌آموزان فرزند جانباز دوره‌های اول و دوم متوسطه شهرستان‌های اردکان و میبد در سال تحصیلی 94-1393 به‌شیوه نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس استرس ضربه ثانوی، پرسش‌نامه تاب‌آوری، مقیاس انگیزش تحصیلی و معدل نیم‌سال دانش‌آموزان بود. داده‌های جمع‌آوری‌شده، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: بین اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و عملکرد (0.37-=r) و انگیزش تحصیلی (0.39-=r) رابطه معکوس معنی‌دار و بین تاب‌آوری و عملکرد (0.54=r) و انگیزش تحصیلی (0.56=r) رابطه مثبت معنی‌دار وجود داشت (0.01p<). همچنین متغیرهای اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب‌آوری قادر به پیش‌بینی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بودند که نقش پیش‌بینی‌کننده تاب‌آوری بیشتر از اختلال استرس پس از سانحه ثانویه بود (0.05p<). نتیجه‌گیری: اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب‌آوری می‌توانند نقش معنی‌داری در پیش‌بینی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان فرزند جانباز داشته باشند.